بسم الله الرحمن الرحیم
 یعنی یک کلیاتی در قرآن گفته است، مصداقش را باید خودمان تعیین کنیم، مثلاً در نهج‌البلاغه داریم: «و نَظمِ اَمرِکُم»  کارهایتان را منظم کنید، حالا مصداقش این است که یک دقیقه این طرف بایستند، چراغ قرمز! آن چراغ سبزها بروند، بعدش این طرف بایستد و این طرفی‌ها بیایند و بروند. این چراغ قرمز و چراغ سبز در قرآن نیست و در نهج‌البلاغه هم نیست، اما وقتی می‌گوید: «نَظمِ اَمرِکُم» مصداق نظم در هر زمانی یک چیزی است. می‌خواهم بگویم مصادیقش را ما پیدا کنیم.

ببینید گاهی وقت‌ها ما چون مزه‌ی قرآن را نمی‌فهمیم، نمی‌توانیم... مثلاً قرآن می‌فرماید که «وَ لَکُمْ فِیهَا جَمَالٌ حِینَ تُرِیحُونَ وَ حِینَ تَسْرَحُونَ» (نحل/6) یعنی چه؟ جمال یعنی زیبایی! می‌گویند فلانی جمال دارد. «لَکُمْ» یعنی برای شما! در گله‌ی میش و بز زیبایی است، آن وقتی که برمی‌گردند به آغل، برگشت به آغل! «تَسْرَحُونَ» یعنی رفتن به صحراء!‌ وقتی گله‌ی میش می‌رود صحرا و به آغل برمی‌گردد، قشنگ است. خوب وقتی این را می‌خوانی، می‌گویی: یعنی چه؟ ترجمه‌اش را هم می‌خوانی، برای شما وقتی میش‌ها می‌روند صحرا و وقتی می‌روند در طویله قشنگ است. می‌گویی مگر من چوپان هستم؟ در زمان انرژی هسته‌ای و هواپیمای  اف16 و تسخیر فضا، در دنیای اتم و مترو و نمی‌دانم و ... این چه می‌گوید؟ مگر ما چوپان هستیم؟ این آیه برای چوپان‌هاست. برای عرب‌های چوپان بوده است. جوان ما هم مزه‌اش را نمی‌فهمد.
اما نگاه کنید این گله‌ی میش چه خصوصیاتی دارد؟ بشمرید: 1- روی پای خودش است. کسی بغلش نمی‌کند. 2- در حال حرکت است. می‌رود و برمی‌گردد، نمی‌گوید در طویله، می‌گوید «تُرِیحُونَ» در حال رفت و آمد است.  3- حرکتش تنهایی نیست و دسته جمعی می‌روند و دسته جمعی می‌آیند. 4- حرکتش هدفدار است، مثل جوان‌های ما نیست که بعضی‌ها سر چهارراه می‌ایستند و یک زنجیر 40 سانتی را همچین می‌کنند و تمام که شد همچین می‌کنند. خوب این هم حرکت است، ولی حرکت بی‌هدف است. حرکتش هدفدار است، می‌رود صحرا برای یک هدفی، به هدفش هم می‌رسد. می‌رود و خودش را سیر می‌کند. نه اینکه خودش را سیر می‌کند، امروز آقای رئیس جمهور می‌گفت زودبازده! منافع زودبازده هم دارد. یعنی صبح که می‌رود، غروب شیر می‌آورد. هیچ مخترعی نمی‌تواند به این زودی، بازده داشته باشد. زودبازده و همان غروب شیر می‌آورد. دیربازده هم دارد، پشم و پوستش هم برای دیربازده است. هم زودبازده دارد و هم دیربازده! منت هم سر کسی نمی‌گذارد. شیر و کرک و پشم می‌دهد و منت هم سر کسی نمی‌گذارد. دیگر چه؟ سالم می‌رود و سالم برمی‌گردد،  گرفتار گرگ هم نشده است. حرکتش هم همراه با طبیعت است. با طلوع می‌رود و با غروب برمی‌گردد. خوب واقعاً زیبا نیست؟ حالا جمهوری اسلامی زشت است یا زیبا؟ اگر جمهوری اسلامی روی پای خودش بود، قشنگ است.

اگر جمهوری اسلامی سیر بود و دیگر گندم نخرید، قشنگ است. اگر جمهوری اسلامی پویا بود، «تُرِیحُونَ ... تَسْرَحُونَ» و در حال حرکت بود، اگر جمهوری اسلامی حرکتش مطابق با قوانین فطرت بود، با طلوع رفت و با غروب برگشت... اگر جمهوری اسلامی به اهدافش رسید، اگر جمهوری اسلامی غیر از اینکه خودش سیر بود، گرسنه‌های کشورهای دیگر هم سیر کرد، اگر جمهوری اسلامی گرفتار گرگ‌های بین المللی مثل آمریکا نشد، این قشنگ است. «وَ لَکُمْ فِیهَا جَمَالٌ حِینَ تُرِیحُونَ وَ ...»  ببین وقتی نگاه می‌کنی، بله گله‌ی میش که می‌رود صحرا قشنگ است، می‌رود در آغل قشنگ است، می‌گویی یعنی چه؟ این را باید فکر کنیم و ببینیم این آیه برای زندگی امروز ما چه می‌گوید. «وَ لَکُمْ فِیهَا جَمَالٌ حِینَ تُرِیحُونَ وَ ...»