سلام عليکم/ اگه کسي ازدواج کنه نظرش راجب زمين و زمان عوض خواهد شدچون محبت عميق همسرش وجودش را پرخواهد کرد {البته اصل پاکدامني ربطي به مجردي و متاهلي ندارد کسي که پاکدامن باشد مجرد يا متاهل فقط با حلال خداست}بعد دلت مي خواهد همه جا با همسرت بروي همه کاري برايش انجام دهي /هرگز نمي فهمي يا نمي پرسي آن چيزي که در درونت را ازمحبت او لبريز کرده ازکجا آمده آخه دروجود توچه انفجاري رخ داده که اينجوري بيقرارديدن و بودن با او شدي عاشقش خواهي شد وباورت هم نمي شود کسي را اينقدر دوست بداري کلا خودت هم ديگر خودت را نمي شناسي (البته مجردها الان به اين نوشته ها مي خندند ولي اونوقتي که اين بلا هاسرشون بياد اونوقت من مي خندم)اما اگر ازدواج نکني وحتي درخودت تفکر هم نکني، صد البته هرچه از جواني ات بگذرد هميشه درافسوس لحظه قبل مي گذرد (اينو استادم مي گفت: شهوت تمام شدني است (با ازدواج) اما هوس تمامي ندارد(مثل تشنه اي که آب شور مي خورد)نه که نفس و نيازتو سرکوب کني هااگه دستت مي رسه با حلال سير و ساکتش کن، اگه نمي توني ازدواج کني بگوخدا من مي خوام به حرفت گوش کنم، ولي نمي تونم، خودت بدادم برس؛ «امام کاظم عليه‏السلام : إنّ العاقِلَ الّذي لا يَشغَلُ الحَلالُ شُکرَهُ ، ولا يَغلِبُ الحَرامُ صَبرَهُ خردمند کسى است که حلال مانع شکرش نمى‏شود و حرام بر شکيبايى او چيره نمى‏گردد .»حواسمون به چشم و نگاهمون هم باشه انشا الله. اگه چشم ببنديم هم نديدني مي بينيم ،هم اسير آدمهاي حراج شده نمي شويم...