جوان‌ها هيچ وقت مأيوس نشويد. از گناهان كبيره... من دانشگاه رد شدم، پس خاك بر سر من! نخير اينطور نيست. اينطور نيست. در ده زندگي مي‌كني. بد بختي! نخير اينطور نيست. خيلي‌ها در شهر زندگي مي‌كنند بدبخت هستند. و خيلي‌ها هم در روستا زندگي مي‌كنند، خوشبخت هستند. براي خدا خط و نشان نكشيد. كه اگر رفتم اينجا خوشبخت هستم. اگر تهران باشم خوشبخت هستم. شهر بزرگ باشم خوشبخت هستم. با اين ماشين باشم خوشبخت هستم. با اين ازدواج كنم خوشبخت هستم. اينها را نگوييد. شما از خدا بخواه خدايا براي من خير مقدّر كن. گاهي مي‌گويند: چه دعايي بكنيم؟ بگو: خدايا خير دنيا و آخرت. تكليف ما... اگر با اين همسر ازدواج كنم. اگر خانه‌ي ما اينجا باشد. اگر اگر اگر... اين اگرها... شما بنده‌ي خدا باش خدا دقيقه‌ي نود كار خودش را مي‌كند. منبع درس هايي از قرآن

سلام دقيقا يادم نيست درمورد چي صحبت كرديم

در سرباز خانه يك مقدار سرباز را در فشار مى‏گذارند، يك نوع سرباز را در فشار مى‏گذارند براى اينكه اين سرباز تخلف مى‏كند، سربازى است به آن كارى گفته‏اند و انجام نداده است، تخلف كرده، كارهاى سخت را به دوشش مى‏گذارند، اين يك نوع، كار سخت مى‏گذارند رو دوش سرباز چون تخلف كرده است، گاهى کار سخت به سرباز مي دهند، مى‏خواهند رشدش بدهند، مثلاً مى‏گويند سينه خيز بايد يك كيلومتر راه بروى، اذيت مى‏شود اما آن درجه دار، آن فرمانده اين را اذيتش مى‏كند، نه براى اينكه سرباز بدى است، مى‏خواهد رشدش بدهد. پس گاهى سرباز را در فشار مى‏گذارند براى تخلف، گاهى سرباز را در فشار مى‏گذارند براى رشد و گاهى سرباز مى‏آيد پهلوى فرمانده مى‏گويد هفته آينده جشنى داريم، عروسى داريم در شهرمان، مى‏خواهم هفته آينده شما يك هفته، ده روز به من مرخصى بدهيد، خواهش مى‏كنم موافقت بفرمائيد، فرمانده مى‏گويد اگر مى‏خواهى هفته آينده مرخصى داشته باشى، پس اين هفته بايد كار تو دوبله باشد، يك سرى كارهاى سخت را به آن مى‏دهد براى اينكه هفته آينده، مرخصى داشته باشد. پس سه رقم فشار داريم، فشار بخاطر تخلف، فشار بخاطر رشد، فشار بخاطر آسايش بعدى. رسول الله در روايتى مى‏فرمايد «إِنَّ الْبَلَاءَ لِلظَّالِمِ أَدَبٌ وَ لِلْمُؤْمِنِ امْتِحَانٌ وَ لِلْأَنْبِيَاءِ دَرَجَةٌ وَ لِلْأَوْلِيَاءِ كَرَامَةٌ»(جامع‏الأخبار، ص‏113) حديث داريم «إِنَّ الْبَلَاءَ لِلظَّالِمِ أَدَبٌ» بلا و مشكلات براى ظالم ادب است، مثل سربازى كه تخلف كرده و ظلم كرده، مى‏خواهيم ادبش كنيم، چه جورى؟ كارش را مشكل مى‏كنيم. «إِنَّ الْبَلَاءَ لِلظَّالِمِ أَدَبٌ وَ لِلْمُؤْمِنِ امْتِحَانٌ» مشكلات را به مومنين مى‏دهيم، مومنين كه ظلمى نكرده‏اند، اينها هم مى‏خواهيم رشدشان بدهيم براى امتحان، امتحان خدا براى رشد است «وَ لِلْأَنْبِيَاءِ دَرَجَةٌ» براى انبياء خدا مشكلات وسيله درجه هست. سختى در سرباز خانه براى سرباز بد، ادب است، براى سرباز خوب رشد است، و براى افرادى كه مى‏خواهند بعداً آسايش داشته باشند اين هفته كارشان دوبله مى‏شود. مى‏خواهند مثلاً، درجه‏اى بگيرند، يكخورده كارشان سنگين‏تر مى‏شود. نظير اين روايت حديثى از رسول خدا داريم «إِنَّ اللَّهَ لَيُغَذِّي عَبْدَهُ الْمُؤْمِنَ بِالْبَلَاءِ كَمَا تُغَذِّي الْوَالِدَةُ وَلَدَهَا بِاللَّبَنِ»(أعلام‏الدين، ص‏277) بله، خداوند بنده مومن خودش را به بلاء خوراك مى‏دهد، همينطور كه مادر به بچه‏اش شير مى‏دهد، يعنى همينطور كه مادر شير دهان بچه‏اش‏ مى‏گذارد بخاطر رشد، خداوند هم اولياء خودش را با گرفتارى‏ها، وادار مى‏كند دست و پنجه نرم كنند تا اينها رشد كنند. از سخنراني حجه الاسلام قرائتي